Merhaba, uzun bir aradan sonra üçüncü dersimizle birlikte sizlerleyiz. Hatırlayacağınız gibi
birinci dersimizde yeni bir dili öğrenmeye başlarken neler yapmalıyız onu öğrenmiştik,
ikinci derste ise İsveççe en temel yapı olan yardımcı fiil konusunu işlemiştik.
Bu dersimizde ise sizlerden gelen talepler doğrultusunda İsveççe sözcüklerin telaffuzu üzerine kısaca duracağız. Faydalı olması dileğiyle...
Sözcüklerin Okunuşu
İsveççede, kural olarak, sözcükler, tıpkı Türkçedeki gibi yazıldığı şekliyle okunur. Bununla birlikte, bazı harflerin okunuşu farklı olduğundan, bunları örnek vererek göstermekte yarar var.
Å, Ä, U, O, Y harflerinin okunuşu
Å, Türkçedeki O gibi okunur: Åtta [otta] "sekiz"
Ä, Türkçedeki E gibi okunur: Äpple [eple] "elma"
U, Türkçedeki Ü gibi okunur: Hus [hüs] "ev"
O, Türkçedeki U gibi okunur: Bok [buk] "kitap"
Y, Türkçedeki ÜY gibi okunur: By [büy] "köy"
K harfinin okunuşu
K harfi çoğunlukla Türkçede olduğu gibi okunur.
Katt "kedi", kust "sahil", kost "besin" vb.
Ama, K harfinden sonra, yumuşak/ince seslilerden biri geliyorsa, o zaman K, Türkçedeki Ç gibi okunur:
Kemi [çemi] "kimya"
Kina [çina] "Çin"
Kyrka [çüyrka] "kilise"
Kära [çera] "sevgili"
Kök [çök] "mutfak"
İsveççede sıfat olan sözcüklerin çoğu "-ig" harfleriyle biter ve okunuşta sondaki "-g" harfi düşer:
Vänlig [venli] "dostça"
Molnig [molni] "bulutlu"
"Säga" (söylemek) ve "Lägga" (koymak) eylemlerinin, dili geçmiş çekimleri "sade" ve "lade" olarak yazıldığı halde, konuşma dilinde sonraki harfler genellikle düşer ve şöyle söylenir: [sa], [la].
Ayrıca alfabedeki tüm harfler ve telaffuz kurallarıyla ilgili olarak aşağıdaki pdf dosyasından faydalanabilirsiniz.
Bu yazı hakkındaki teşekkür, öneri, düzeltme vb. görüşlerinizi, aşağıdaki yorum bölümünden yazabilirsiniz.
